En wie is er beter geplaatst dan Michaël Artisien om ons hierover te vertellen? Als directeur van Huis Vesale sinds de opening, heeft hij ook deelgenomen aan alle denkoefeningen die aan de uitvoering van het project zijn voorafgegaan. "Opmerkelijk aan het project Vesale is dat het alle actieve krachten van het OCMW heeft gemobiliseerd: de Raad voor maatschappelijk welzijn, de Secretaris-generaal, het DIMZ, het departement Personeel, het departement Werken, TBE, de Aankoopcentrale, de DIM, de Dienst Financiën, de cel Communicatie, enz. Maar ook externe partners, zoals het Sint-Pieterziekenhuis of de Ligue Alzheimer. Niets zou mogelijk zijn geweest zonder deze collectieve inspanning," zegt hij.

Laten we even terugblikken. In 2007 beslist de Raad voor maatschappelijk welzijn over de sluiting van het Pacheco-instituut. Aangezien veel mensen die in een RVT wonen cognitief kwetsbaar zijn, ontstaat daarop het idee om een nieuwe instelling te openen. Centraal in de denkoefening staat de vraag hoe we hen het best kunnen helpen om ondanks hun ziekte hun onafhankelijkheid te bewaren.

Al heel snel kwamen multidisciplinaire groepen, bestaande uit beroepsmensen uit het veld en deskundigen van buiten het OCMW, bijeen om de grote lijnen van dit nieuwe project uit te stippelen. "De deelnemers wilden onmiddellijk de traditionele modellen in vraag stellen en ambitieus zijn", herinnert Michaël zich. "In plaats van bestaande benaderingen over te nemen, besloten wij ze als uitgangspunt te nemen en erop voort te bouwen om ons eigen ondersteuningsmodel te creëren dat past bij onze visie voor de instelling.”

Sinds de opening in de Cellebroersstraat profileert het Vesale Huis zich als een woonplek die zo dicht mogelijk bij “thuis” staat, in zijn architecturale, professionele en vooral humanistische aanpak. Dit nieuwe model omvat verschillende principes: de bewoners kunnen zich vrij door het huis bewegen, hun kamer is hun "thuis" dat zij zoveel mogelijk tot het einde van hun leven bewonen, er zijn weinig "privé"-ruimten voor het personeel dat eenvoudige gekleurde poloshirts met hun voornaam erop draagt in plaats van de traditionele werkkleding, enz. "Het hele project is bedacht voor en vanuit de bewoners. Wij zeggen vaak dat het personeel bij de bewoners thuis werkt en niet andersom. Wat belangrijk is, is de relatie die zij met de bewoners hebben, ongeacht hun functie. Iedereen is betrokken bij het leven in het huis," legt Michaël uit.

Van de directie tot het verplegend personeel, via de hoteldiensten, het onthaal, het onderhoudspersoneel, de paramedici, het administratief personeel, de artsen en de externe dienstverleners, het zijn alle personeelsleden, families en vrienden die leven geven aan het project Vesale. “Dit hele project is alleen mogelijk met toegewijd personeel. We hebben het geluk dat we teams hebben die op alle niveaus in het project geloven. Ik ben trots op de weg die we hebben afgelegd, de ervaring die we de afgelopen vijf jaar hebben opgedaan en het niveau van deskundigheid dat we hebben bereikt. Wij hebben nu collega's die niet aarzelen om het initiatief te nemen om een eigen project op te zetten. Het laat zien hoe toegewijd ze zijn," zegt Michaël tevreden.

Maar zoals elk project dat verder gaat dan het kader, brengt het ook zijn deel aan twijfels met zich mee. "Natuurlijk zijn er aanpassingen geweest en die zullen er altijd zijn", bevestigt Michaël. “Onze visie op ouderen veranderen is een lange weg die wij nederig maar met overtuiging afleggen.” Vooral omdat de eerste jaren van het bestaan van Huize Vesale gekenmerkt werden door een pandemie van ongekende proporties. “Covid-19 heeft een reeks realiteiten in de ijskast gezet. De filosofie van het Vesale-project is levend gebleven, maar heeft soms een ander gezicht moeten krijgen om een evenwicht te bewaren tussen menselijkheid en veiligheid. Wij blijven zeer gemotiveerd, er zijn vele aspecten die de gezondheidscrisis niet heeft verzwakt. Er zijn ontroerende vormen van solidariteit tussen personeelsleden ontstaan. Voor een deel moeten we onszelf echter opnieuw uitvinden om verder te gaan naar een "nieuw" normaal.

In de tussentijd, om iedereen te bedanken die Huis Vesale maakt tot wat het is, zal deze jubileumweek doorspekt zijn met kleine attenties. Hoogtepunt is de organisatie van een "Brussels apero" op woensdag, waarbij bewoners en personeel samenkomen. Het doel is om de drie kernwoorden te benadrukken die dagelijks in Huis Vesale weerklinken: delen, gezelligheid en zorgzaamheid.


Website van Huis Vesale